Hersenschade

In mijn vrije tijd kijk ik graag naar het tv-programma van hondenfluisteraar Ceasar Milan. Hij bezoekt mensen die problemen hebben met het gedrag van hun hond. Door goed leiderschap te tonen (iets wat de eigenaars van de honden niet deden) weet hij probleemgedrag binnen heel korte tijd te corrigeren. Hij straalt zekerheid uit, waardoor de honden zich veilig voelen en hem als natuurlijke leider accepteren.
Met dit programma is hij wereldberoemd geworden en zoals elk bekende figuur heeft hij zijn eigen stokpaardjes.
Zo heeft hij het altijd over de staat waarin een hond zich bevindt. Zoals agressief, of 'excited'. Met dit laatste bedoelt Ceasar zenuwachtig en overdreven druk gedrag. Vanuit zo'n verkeerde staat probeert Ceaser toe te werken naar een 'calm and submissive state'. Ofwel, een relaxte en ontspannen staat, waarin de hond gericht is op zijn baasje.

'Exited' state
Laatst realiseerde ik me ineens dat ik mezelf herken in het opgewonden gedrag dat sommige honden uit het programma kunnen vertonen. Ik heb een extraverte persoonlijkheid, maar als ik zenuwachtig en niet op mijn gemak ben ga ik nóg meer praten. Elke stilte wil ik dan invullen en ook fysiek ben ik dan drukker. Op dat moment lijk ik gewoon druk, maar eigenlijk ben ik onzeker en voel ik me onprettig.
Wanneer ik me op mijn gemak voel hoef ik niet non-stop te praten en kan ik me echt ontspannen. Toch jammer dat er geen Tammy-fluisteraar bestaat, want het als ik mezelf voorbij loop kan ik dat moeilijk corrigeren.

Hersenschade door pesten
Hoewel ik geloof dat alleen ik verantwoordelijk ben voor mij eigen geluk zijn er dingen, zoals mijn gedrag als ik niet op mijn gemak ben, die ik niet kan veranderen. Het is een valkuil die er altijd zal zijn. Vaak kan ik hem ontwijken, nu ik weet waar hij ongeveer ligt, maar soms trap ik er tóch weer in.
Door een artikel dat ik deze week las realiseer ik me dat een andere valkuil, waar ik vaak niet omheen kan lopen, misschien veroorzaakt wordt door een beschadiging van mijn hersenen. Wetenschappers denken namelijk dat langdurig pesten kan leiden tot extra gevoeligheid voor sociale stress. Dit hebben ze getest op muizen, met de volgende resultaten:

'Uit hersenonderzoek bleek vervolgens dat een veranderende werking van genen ervoor had gezorgd dat de hormoonreceptoren in het brein van de dieren veel gevoeliger waren geworden voor sociale impulsen. Hierdoor werden de muizen eerder bang, ook in situaties die eigenlijk veilig waren.'

Angst in veilige situaties
Het is nog niet duidelijk of dit bij mensen exact zo werkt, maar ik herken mij hier erg in. Ik ben altijd op mijn hoede. Als mijn collega knorrig is, weet ik zeker dat dit door mij komt. Wanneer vrienden met elkaar praten buiten mijn gehoorsafstand vrees ik het ergste, ik ben vast onzettend irritant en daar hebben ze het over. Wanneer een vriendinnetje een kort zinnetje terugstuurt op een uitgebreid smsje van mijn kant gaan bij mij ook de alarmbellen rinkelen. Ze is me zat. Vanaf nu zal ze me langzaam uit haar leven werken.

Positiviteit
Ik wéét namelijk dat deze gedachten meestal nergens op gebaseerd zijn. Toch is de angst dat mensen zich van de een op andere dag van me af kunnen keren altijd aanwezig. Door mijn pestverleden lijken mijn hersenen zich te hebben ingesteld op de onbetrouwbaarheid van de mens. Nu ik las over het wetenschappelijk onderzoek naar de gevolgen van pesten stelde dit me eigenlijk gerust. Mijn rare gedachtenkronkels hebben een reden. Mijn brein doet, op dit gebied, zijn werk waarschijnlijk niet goed.
Uit het onderzoek kwam niet naar voren of de hersenen ooit volledig herstellen van deze verandering, maar ik merk gelukkig wel dat ik allang geen speelbal meer ben van mijn angsten. Door de jaren heen ben ik zelfs een erg positief mens geworden, maar de negatieve gedachten zijn nooit helemaal weg gegaan.

Waarom ik dit opschrijf? Omdat ik dit inzicht wil delen. Ik merkte gister al dat iemand mijn probleem herkent. Als dat bij jou ook zo is; blijf je negatieve gedachten tegenspreken! Je bent niet alleen en ook niet gek.


Bronnen:

Nederlandse bericht:

Engelstalig en uitgebreider:

Een eerder onderzoek met een zelfde uitkomst: