Hersenschade

In mijn vrije tijd kijk ik graag naar het tv-programma van hondenfluisteraar Ceasar Milan. Hij bezoekt mensen die problemen hebben met het gedrag van hun hond. Door goed leiderschap te tonen (iets wat de eigenaars van de honden niet deden) weet hij probleemgedrag binnen heel korte tijd te corrigeren. Hij straalt zekerheid uit, waardoor de honden zich veilig voelen en hem als natuurlijke leider accepteren.
Met dit programma is hij wereldberoemd geworden en zoals elk bekende figuur heeft hij zijn eigen stokpaardjes.
Zo heeft hij het altijd over de staat waarin een hond zich bevindt. Zoals agressief, of 'excited'. Met dit laatste bedoelt Ceasar zenuwachtig en overdreven druk gedrag. Vanuit zo'n verkeerde staat probeert Ceaser toe te werken naar een 'calm and submissive state'. Ofwel, een relaxte en ontspannen staat, waarin de hond gericht is op zijn baasje.

'Exited' state
Laatst realiseerde ik me ineens dat ik mezelf herken in het opgewonden gedrag dat sommige honden uit het programma kunnen vertonen. Ik heb een extraverte persoonlijkheid, maar als ik zenuwachtig en niet op mijn gemak ben ga ik nóg meer praten. Elke stilte wil ik dan invullen en ook fysiek ben ik dan drukker. Op dat moment lijk ik gewoon druk, maar eigenlijk ben ik onzeker en voel ik me onprettig.
Wanneer ik me op mijn gemak voel hoef ik niet non-stop te praten en kan ik me echt ontspannen. Toch jammer dat er geen Tammy-fluisteraar bestaat, want het als ik mezelf voorbij loop kan ik dat moeilijk corrigeren.

Hersenschade door pesten
Hoewel ik geloof dat alleen ik verantwoordelijk ben voor mij eigen geluk zijn er dingen, zoals mijn gedrag als ik niet op mijn gemak ben, die ik niet kan veranderen. Het is een valkuil die er altijd zal zijn. Vaak kan ik hem ontwijken, nu ik weet waar hij ongeveer ligt, maar soms trap ik er tóch weer in.
Door een artikel dat ik deze week las realiseer ik me dat een andere valkuil, waar ik vaak niet omheen kan lopen, misschien veroorzaakt wordt door een beschadiging van mijn hersenen. Wetenschappers denken namelijk dat langdurig pesten kan leiden tot extra gevoeligheid voor sociale stress. Dit hebben ze getest op muizen, met de volgende resultaten:

'Uit hersenonderzoek bleek vervolgens dat een veranderende werking van genen ervoor had gezorgd dat de hormoonreceptoren in het brein van de dieren veel gevoeliger waren geworden voor sociale impulsen. Hierdoor werden de muizen eerder bang, ook in situaties die eigenlijk veilig waren.'

Angst in veilige situaties
Het is nog niet duidelijk of dit bij mensen exact zo werkt, maar ik herken mij hier erg in. Ik ben altijd op mijn hoede. Als mijn collega knorrig is, weet ik zeker dat dit door mij komt. Wanneer vrienden met elkaar praten buiten mijn gehoorsafstand vrees ik het ergste, ik ben vast onzettend irritant en daar hebben ze het over. Wanneer een vriendinnetje een kort zinnetje terugstuurt op een uitgebreid smsje van mijn kant gaan bij mij ook de alarmbellen rinkelen. Ze is me zat. Vanaf nu zal ze me langzaam uit haar leven werken.

Positiviteit
Ik wéét namelijk dat deze gedachten meestal nergens op gebaseerd zijn. Toch is de angst dat mensen zich van de een op andere dag van me af kunnen keren altijd aanwezig. Door mijn pestverleden lijken mijn hersenen zich te hebben ingesteld op de onbetrouwbaarheid van de mens. Nu ik las over het wetenschappelijk onderzoek naar de gevolgen van pesten stelde dit me eigenlijk gerust. Mijn rare gedachtenkronkels hebben een reden. Mijn brein doet, op dit gebied, zijn werk waarschijnlijk niet goed.
Uit het onderzoek kwam niet naar voren of de hersenen ooit volledig herstellen van deze verandering, maar ik merk gelukkig wel dat ik allang geen speelbal meer ben van mijn angsten. Door de jaren heen ben ik zelfs een erg positief mens geworden, maar de negatieve gedachten zijn nooit helemaal weg gegaan.

Waarom ik dit opschrijf? Omdat ik dit inzicht wil delen. Ik merkte gister al dat iemand mijn probleem herkent. Als dat bij jou ook zo is; blijf je negatieve gedachten tegenspreken! Je bent niet alleen en ook niet gek.


Bronnen:

Nederlandse bericht:

Engelstalig en uitgebreider:

Een eerder onderzoek met een zelfde uitkomst:

Bruiloftsblog :-)

Een paar dagen later dan beloofd, maar hier is dan toch een vervolg op mijn blog over onze bruiloft. We hebben begin deze week gezellig met ceremoniemeester Jet rond de tafel gezeten om de uitnodigingen te plakken, de onderdelen in elkaar te schuiven enzovoorts.. Ontzettend leuk om te horen dat jullie ze mooi vinden! Natuurlijk gaat de eer volledig naar Mark, want hij heeft het ontwerp gemaakt.

Locatie bezoek!
Vorige week zaterdag zijn we weer bij onze trouwlocatie geweest, om allerlei dingen te bespreken. Zo weten we nu dat er waarschijnlijk meer daggasten zijn dan eerst ingeschat, maar dat er minder feestgasten komen. Dit heeft natuurlijk invloed op allerlei dingen, zoals de hoeveelheid tafels, de grootte van de taart, enzovoorts.
Toen we met de voorbereidingen begonnen wilden we eigenlijk geen taart, maar liever cupcakes, of iets anders origineels. Dat had ook te maken met de kosten, want alles waar het label 'bruiloft' aan gehangen wordt is meteen 4 keer duurder. We veranderden van gedachten toen bleek dat we van onze locatie een gratis taart kregen.. dus hebben we op onze bruiloft toch een klassieke taart.. Zonder klassieke vulling overigens, want chipolata is niet aan mij besteed.
Het was erg leuk om weer door de locatie te lopen en me te bedenken dat ik daar al heel snel met Bram ga trouwen. We hebben zelfs even de lift geprobeerd, die ideaal is voor opa's en oma's, maar zeker ook voor bruiden en hun jurk..
Onze locatie is trouwens zelf een behoorlijke paradox, net als ik ;-) Het is namelijk een oud klooster en dat is zeker aan de buitenkant nog te zien. Ook heeft het een kapelletje, waar de ceremonie plaats zal vinden. Deze dingen geven de locatie een klassieke en mooie uitstraling. Het interieur en de aankleding is soms juist weer een beetje kitsch.. met in één van de feestzalen 'fresco's' op de muren en het plafond.. Die zaal hebben we dus niet gekozen om ons feest te vieren. De mengeling tussen klassiek en kitsch zorgt er wel voor dat ik me thuisvoel op de locatie. Het is er zeker niet stijfjes. Volgens mij gaan we er een heel leuk feest vieren.

Knutselen
Door het bezoekje aan de locatie was ik ook weer extra gemotiveerd om aan de decoraties te werken. Ik vind het namelijk erg leuk om daar mee bezig te zijn, omdat ik zo een echte stempel op de dag kan drukken. De locatie zorgt natuurlijk voor neutraal gedekte tafels en decoraties, maar ik wil graag dat onze dag uniek is! Vandaar ook de keuze voor de thema-kleur paars.
In de afgelopen maanden heb ik paarse lopers gevonden (althans, een creatief alternatief daarvoor..) en ook decoraties gekocht die op de tafel komen te staan. Dat kan zowel bij het eten als in de feestzaal zijn.
Voor overige ideeën heb ik op internet veel naar Amerikaanse DIY (Do It Yourself) bruiloften gekeken. Natuurlijk waren deze behoorlijk over the top, maar ik kreeg er zaten erg leuke dingen tussen die ik ook toe kan passen. Zo begon ik een tijdje geleden al met het maken van pom-poms, die op de tafel kunnen liggen, maar vooral ook opgehangen kunnen worden.
Ik kan verklappen dat het veel vragen opriep dat ik overal rondjes op textiel aan het tekenen was, om ze daarna uit te knippen. Toen ik het resultaat liet zien waren collega's en vrienden blij verrast, want met rondjes textiel kun je hele feestelijke decoraties maken :-)
Het tekenen en uitknippen kostte alleen wel veel tijd. Inmddels heb ik 4 witte en paarse exemplaren, maar als ik ze in de feestzaal wil gebruiken moeten het er toch iets meer zijn. Bovendien zijn de pom-poms op de foto niet erg groot.
Terug naar het internet dus maar weer.. en op zoek naar andere varianten. Gelukkig stuitte ik toen op pom-poms van een ander materiaal, namelijk vloeipapier. Dit is, zoals waarschijnlijk wel bekend, heel dun papier dat vaak gebruikt wordt om cadeautjes in te pakken. De theorie van mijn nieuwste DIY project is om acht van deze velletjes op elkaar te leggen en dan als een harmonica te vouwen (back 2 school ;-)) daarna bind je een touwtje in het midden en knip je de uiteinden in een ronde of spitse vorm. Dit zijn de bloemblaadjes. De laatste stap is om zorgvuldig alle laagjes uit elkaar te trekken, zodat een bloemvorm ontstaat. Dit is het meeste werk.
Al met al bevalt dit knutselproject stukken beter dan de textiele versie, daarbij deed ik er dagen over om genoeg rondjes te knippen (lees: een paar 100 stuks..) terwijl het met vloeipapier heel snel gaat. Het resultaat is alleen wel vrij bewerkelijk, dus ik denk dat ik de meeste pom-poms kort voor de bruilloft moet maken. Wat vinden jullie ervan?

Lets stay together..

Vreescht niet, de uitnodigingen komen er bijna aan! Het ontwerp is af, maar ze moeten nog wel gedrukt worden. Voor wie nu denkt, uitnodiging? Waarvoor?
Nou, voor het leukste feest van 2011 natuurlijk.. de bruiloft van Bram en mij!

De afgelopen maanden gingen de voorbereidingen langzaam, maar gestaag door. De tijd kroop ook voorbij en nu duurt het nog minder dan twee maanden voordat we gaan trouwen! Ineens komt het heel dichtbij en moeten allerlei kleine dingetjes nog geregeld worden. Daarom weer eens een update over onze grote dag.

In eerste instantie ging het allemaal erg snel. Binnen een paar weken hadden we een leuke locatie gevonden en voor het eind van het jaar had ik mijn jurk al thuis hangen.. hij is op maat gemaakt in mijn lievelingskleur en verre van standaard. Helemaal zoals ik gehoopt had.
Ik bleef alleen toch twijfelen over een onderdeel van de jurk. Was dit toch niet nét anders dan bij het model dat ik gepast had? Na grondig vergelijken blijkt Anastasia (www.anastasi.nl) mijn jurk prachtig gemaakt te hebben. Hij líjkt alleen anders, vanwege de totaal andere kleur. Ik breng hem daarom deze week nog even terug, om hem iets aan te laten passen.

Brams pak is ook af, maar de laatste aanpassingen worden nog gedaan. Ook zijn outfit is met de hand gemaakt en anders dan een 'gewoon' pak. Ik vind het erg leuk dat hij zo'n specifieke voorkeur heeft. Op het gebied van schoenen kan het Bram helemaal niet gek genoeg.. hij heeft daarom Italiaanse schoenen besteld in de kleur van mijn jurk...

Iets wat voor Bram en mij allebei erg belangrijk is, is muziek. We hebben ons daarom helemaal uitgeleefd op een lijst met nummers die dj Rudy zal draaien op het feest. Eigenlijk is er daardoor weinig ruimte meer voor zijn inbreng... dus naar die lijst gaan we de komende tijd nog even kritisch kijken.
Natuurlijk hebben we ook lang nagedacht over de muziek tijdens de ceremonie. Uiteindelijk zijn er drie liedjes overgebleven, die veel voor ons betekenen. Muzikaal (daar let Bram veel op) en tekstueel (belangrijk voor mij).
Onze vrienden en bandleden van Bram, Waldy en Rudy, zullen de liedjes voor ons spelen en hebben al bij ons thuis geoefend. Volgens mij wordt het erg mooi! Het zal in ieder geval mooi klinken, want de vriend van ceremoniemeester Jet verhuurt apparatuur en heeft ons gratis microfoons, versterkers ed aangeboden. Heel fijn!

Goed, wat ben ik nog vergeten.. Op de bruiloft van mijn broertje David en zijn Dorine maakte ik de foto's. Mijn oom Jan, een goede amateurfotograaf, gaf toen aan míjn bruiloft wel vast te willen leggen en hield woord. Daar zijn we dus erg blij mee. Er is echter nog meer nieuws op fotografie-front.. tijdens de verjaardag van Brams oma raakten we namelijk aan de praat met hobby-fotograaf en neef Stefan. Hij liet ons zien dat hij al eens een bruiloft gefotografeerd had en we waren zwaar onder de indruk van zijn werk. Spontaan bood hij aan om ook ónze bruiloft in beeld te brengen en zo hadden we ineens twee fotografen! Stefan zal de gasten in ieder geval vastleggen als ze bij de locatie aankomen en verder freelancen om de minder geijkte plaatjes te schieten. Meer zal ik niet vertellen, anders krijg ik op m'n kop van Bram :-)

Er is meer te vertellen, maar daar ga ik jullie morgen mee vermoeien...