12 juli 2008

Everlong..

Lieve pappa,

Deze is voor jou, omdat ik mijn liefde voor muziek van jou heb.
In de auto luisterend naar Kate Bush en Phil Collins kreeg ik voor het eerst kippenvel door een nummer en kon ik helemaal wegdromen. Nog steeds hebben we allebei een passie voor goede muziek. Muziek die ons raakt, die ons beweegt.
Als tiener luisterde ik daarom vaak naar hardere muziek, omdat ik me opstandig en boos voelde. Zoals elke tiener waarschijnlijk..
Toch ben ik het gevoel voor subtiliteit niet verloren, vrouwen met gitaar en doorvoelde teksten spreken mij erg aan. In het kader van een combinatie van de dingen waar ik van hou hier een live versie van 'Everlong' van de Foo Fighters. Brams lievelingsband.

Op Pinkpop ging hij helemaal naar voren, terwijl ik een rustig plekje opzocht om zonder platgedrukt te worden te kunnen luisteren. Ze speelde een geweldige set, die liet zien dat ze meer kunnen dan stevige muziek maken. Een voorbeeld daarvan was dus Everlong, ingestart door zanger Dave Grohl in zijn eentje.
De tekst van die man met zijn gitaar pakte mij meteen. Ik stond bijna te huilen, dat is toch de kracht van muziek. Het zwelde in mij aan zoals ook het nummer een climax kende.

Deze versie is iets anders dan degene die we hebben gezien, maar daarom niet minder mooi :-) in een theaterversie dus iets minder massaal. Ik hoop dat je het nummer mooi zult vinden! Zo niet dan ook even goede vrienden ;-)

Kus, Tamara


Geen opmerkingen: