Update

Het leven is fijn, als je op een vrije woensdagmiddag niets hoeft te doen. Behalve slapen, knuffelen en oefenen met breien (je leest het goed...)

Nu is het donderdagmiddag en besteed ik mijn laatste half uurtje werktijd aan het schrijven van dit stukje. Het gaat goed met mij! Ik ben erg gelukkig en over het geheel genomen gezond, dus wat blijft er dan te wensen over?

Goed, als mens zijnde is het eigenlijk nooit voldoende. Zo hoop ik dat onderzoeken in het ziekenhuis snel achterhalen wat er verbeterd kan worden aan mijn nachtrust. Ik snurk, praat en wandel al sinds kleins af aan in mijn slaap en voel me nooit echt uitgerust.
Mijn moeder bleek Apneu te hebben en aangezien dit soms erfelijk is word ik hier nu ook voor onderzocht. (Apneu is het stoppen met ademen tijdens je slaap, je wordt hier niet helemaal wakker van, maar wakker genoeg om slecht uit te rusten)

Verder ben ik op zoek naar een baan die beter aansluit bij mijn studie journalistiek. Schrijven blijft toch mijn lust en mijn leven, maar uitgenodigd worden voor een gesprek blijkt nog niet zo makkelijk. Tot die tijd heb ik een inkomen en absoluut niet wanhopig, maar redelijk eentonig werk is op een gegeven moment wel genoeg geweest. Het is de hoogste tijd voor een uitdaging en ik zeg tegen mezelf dat ik die aandurf!

Verder wijkt mijn pianoprins gelukkig weinig van mijn zijde. We doen leuke dingen samen (tot het geld op is..) en leren elkaar telkens beter kennen. We lachen veel, doen lekker gek samen en genieten van het gevoel elkaar gevonden te hebben. Dit voelt zeldzaam en zeldzaam goed. Geen drama's, maar vooral veel herkenning en het gevoel thuis te komen. Ik hoop dat dit niet al te glazuur versplinterend zoet was overigens..

Er zijn natuurlijk ook nog genoeg foto's en filmpjes te delen. Van Thicke bijvoorbeeld!

Meer vanavond..