16 mei 2006

Taal van je hart

In je woorden lees ik mezelf
Al spreken we een andere taal.


Ooit zei een wijs man tegen mij (als hummel) dat ik een schatkistje was. Dat ik gaf aan iedereen die in mijn rijkdom wilde delen, maar wel steeds leger werd.
Het waren profetische woorden waar ik met regelmaat aan terug denk.

Ik verlangde naar de persoon die ik niet weg kon jagen met mijn echte ik en met wie ik mijn rijkdom aan liefde kon delen. Niet alleen geven, al maakte ik mezelf wijs dat ik daar tevreden mee moest zijn.

Nu ben jij hier, of je blijft valt nog te bezien, maar ik hoef niet alleen meer te geven. Ik voel me bemind, in je armen voel ik me aangenomen.
Jij hebt ook oprechte liefde gemist. En ik ben er nu om je die te geven, om de taal van je hart te leren. Al zal ik de taal van je mond soms niet verstaan.

11 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik ben blij voor jullie. En ook een beetje voor mezelf en mijn vlam. :)

Anoniem zei

Als ik ooit een carriere als boeketreeksschrijver begin (mijn pseudoniem wordt Amanda Jones) weet ik welke weblogs ik ga leegjatten :)

Anoniem zei

Volgens mij gaat dit over een waterijsje die een magnum wil worden.

Lady zei

lang leve waterijsjes.. die pakjes boter op stokjes zijn zwaar overschat ;-)

Anoniem zei

Als je het over mijn ambities als auteur hebt, schaapje, zou ik eerder zeggen dat het een fles champagne is die een lekkende kraan wil worden. Als je het over Tamara hebt vrees ik voor je leven.

Lady zei

*grinnikt* mijn vlam verliet mijn stulpje gister nog geheel intact.

Anoniem zei

That is one "LUCKY" Flame ;-)

Anoniem zei

fysiek nog wel in orde... En de rest gaat steeds meer de goede kant op. Zo goed dat het zorgwekkend is. Fear the moment.

Lady zei

Did you know that the first Matrix was designed to be a perfect human world? Where none suffered, where everyone would be happy. It was a disaster. No one would accept the program. Entire crops were lost. Some believed we lacked the programming language to describe your perfect world. But I believe that, as a species, human beings define their reality through suffering and misery. The perfect world was a dream that your primitive cerebrum kept trying to wake up from.

Anoniem zei

kan ik mij nog ergens in de "eerste Matrix" pluggen :-)

Anoniem zei

kan ik mij nog ergens in de "eerste Matrix" pluggen :-)