Israel 6

Goed, het einde begon toch echt in zicht te komen met onze reis richting het meer van Galilea. Eerst moesten we de bus nemen naar Jeruzalem en daarna naar Afula, want een rechtstreekse verbinding was er niet.
De laatst genoemde bus was vooral afschuwelijk voor Benjamin. De enigszins opgeblazen kerel naast hem maakte het er niet beter op. Natuurlijk was het voor niemand een pretje, maar we hadden geen keus. Die avond moesten we toch echt in Nazareth komen, waar een kamer op ons wachtte in een hostel dat volgens Esther helemaal geweldig was.
Vanuit Afula moest een taxi ons brengen, maar de chauffeur bleek de weg niet te weten en was waarschijnlijk ook analfabeet. Zo belandde we nadat hij tweemaal de weg had gevraagd en uiteindelijk het hostel maar gebeld had met Benjamins mobiel op een rustig pleintje in de oude stad.

Daar kwam een knappe joodse jongeman met zijn vriendin in zijn kielzog ons het hostel wijzen. Hij vond me stralen en eiste dat hij mijn tas mocht dragen, gemeend of niet, hij kon niets meer fout doen. Via kleine steegjes leidde hij ons naar een prachtig pittoreske Arabisch hostel. De rust en romantiek werden alleen genuanceerd door de vele stemmetjes van de kinderen die er met hun ouders logeerden.

Onze kamer bleek bovenaan een trap te liggen, afgesloten met ouderwetse deuren en voorzien van een geweldig uitzicht. Met één blik op het prachtige plekje was de vervelende busreis vergeten en we hadden ook nog eens beschikking over een klein en schoon badkamertje!
God woont niet in Frankrijk zei Benjamin en ik kan het niet beter zeggen.

Om toch nog iets van de namiddag te maken hebben we de kerk bekeken op de plek waar Maria gewoond zou hebben en de komst van Jezus aan haar zou zijn aangekondigd. Sereen en mooi. Verder dwaalden we door de straatjes van Nazareth en vonden we rust in ons kamertje.

Dankzij wireless internet, Bengamons laptop en skype kletsten we meer dan een half uur met Marijke, al weet Benjamin daar dankzij de halve liters bier weinig meer vanaf. Met de kaarsjes aan en vleermuizen die voor ons raam op insecten joegen was het even het mooist plekje op aarde.
Ga er vooral eens heen, maar ik ga niet met je mee. We hebben namelijk afgesproken dat dit ons plekje blijft en dat we er alleen samen naar terug zullen gaan. Een romantische belofte op een romantisch plekje.

Voor het eerst sliepen we allebei heerlijk.
Met alle ramen open en zonder mijn gesnurk.