30 juli 2010

Een contract bij de notaris, dat het waar is...


'Ik heb nu toch al een tijdje iets op mijn hart', zei hij en ik schrok me eigenlijk een hoedje. Dat klonk serieus! 'De laatste maanden is mij echt iets duidelijk geworden,' ging Bram verder. Ineens nam het gesprek een andere wending, want hij werd een beetje emotioneel en haalde iets onder zijn jas vandaan. 'Ik weet zeker dat ik met niemand anders zó gelukkig kan worden'.. inmiddels lag het ingepakte doosje op de tafel van het restaurant en zat Bram op één knie naast de tafel, 'wil je mijn vrouw worden'?
Door mijn tranen kon ik eigenlijk niet zoveel uitbrengen, alleen hem knuffelen en met kussen overladen. Volgens mij murmelde ik nog net 'ja natuurlijk'... de grote vraag was gesteld, Bram en ik gaan trouwen!!

Natuurlijk volgen dan een heleboel gebruikelijke vragen, dus die zal ik alvast even beantwoorden, zonder langdradig te worden.. Bram en ik geven verder binnenkort een verlovingsfeestje, waarop we een klein groepje mensen willen uitnodigen en ik houd jullie natuurlijk op de hoogte!

Waar: In stadskasteel Oudean in Utrecht (het aanzoek dus, niet het huwelijk)
Waarom daar: Omdat het daar allemaal begon op 12 mei 2007, toen Bram daar piano speelde
Ring? Jaaaaaaaaaah, een hele mooie witgouden ring, heel wazig op de foto te zien
Datum: Nog niet heel concreet over gepraat, maar de eerste ingeving was 12 mei 2011

Ps. Op de tweede foto probeer ik mijn meest verbaasde gezicht op te zetten, we kregen van de mensen van Oudean namelijk een grand dessert cadeau van maar liefst 3 verdiepingen! Fruit, gebak, ijs, we wisten niet waar we het moesten laten..

05 juli 2010

Ik ben er eentje van het type té nieuwsgierig.

Google is dus mijn beste vriend, om uit te zoeken hoe het met uit het oog verloren kennissen gaat, of om meer over een bepaald onderwerp te weten te komen. Dit laatste is alleen niet altijd een goed idee, omdat er op het gebied van elke hobby of liefhebberij wel iemand is die het naar een veel hoger plan tilt dan ik.

Zo ook als het gaat om het bijhouden van een moestuintje. Er zijn namelijk diverse mensen die enorme volkstuinen bijhouden, aan wisselteelt doen en hele schema's bijhouden om te weten wanneer ze moeten zaaien en planten. Toen ik dat allemaal gelezen had leek het me vooral vermoeiend en ik dus besloot ik dáár niet aan te beginnen. Wel wilde ik van nul af beginnen en dus mijn plantjes zelf zaaien.

In de winter stonden dus overal kleine plantjes in huis, op de tweede slaapkamer, op de magnetron (om ze uit de buurt van de katten te houden) en zo begon ik heel wat soorten te verzamelen. Niet alle plantjes kwam op, maar de sla, tomaatjes, broccoli, boontjes, courgette en artisjok deden het goed.

Na een tijdje kocht ik een kleine koude kas voor buiten en begin mei heb ik eigenlijk alles in de volle grond gezet. Dat mag volgens de regels niet omdat het nog kan gaan vriezen (wat het prompt ook deed) maar op mijn watermeloen en komkommer na overleefde alles de laatste koude nachten.

Een paar flinke regenbuien er overheen en alles groeit als kool! Zoals je op de foto's op mijn Flickr pagina kunt zien (www.paradoxa.nl) heb ik mijn eerste spinazie en erwtjes al kunnen oogsten. Ook de sla is al enorm en na een groeispurt zitten er vruchtjes in de tomaat. Voor de muur van ons schuurtje staan een framboos en braam en ook daarin zitten al vruchten. Ons Elstar boompje is al uitgebloeid en daarin zitten nu drie mini appeltjes. Ik ben benieuwd hoe eetbaar die worden!

Ook de aardbeien gaan trouwens als een tierelier en worden, wonder boven wonder, niet eens opgegeten door de vogeltjes. Misschien komt dat omdat vooral musjes onze tuin en die van de buren bewonen, maar het is in ieder geval fijn dat ik niet met netten hoef te werken.

Slotsom, het gaat prima met mijn tuintje! Ik heb ook al aardappels kunnen oogsten. Ik had namelijk uitgelopen krieltjes in een ikea tas gestopt, waarna ze als kool groeiden. Officieel moet je wachten met oogsten tot het blad doodgaat, of de plant gaat bloeien, maar de boel ging zo slap hangen dat ik het wel lang genoeg vond duren. Het resultaat: drie porties aardappels die toch wel een beetje jong (lees: ze hadden nog geen harde schil) waren. Ik wist dus niet helemaal zeker of ze te eten waren en heb als experiment een portie gekookt. Gelukkig bleken ze toen prima eetbaar en heb ik een deel ingevroren. Fantastisch toch? Je koopt krieltjes, stopt een paar uitgelopen aardappeltjes in de grond en kun een veelvoud oogsten! De andere groente en fruit is volgens mij niet zo economisch interessant, ook omdat ik het daarvoor niet serieus genoeg aanpak.

In feite doet het er ook niet toe, want ik geniet er gewoon van om de planten te zien groeien en bloeien. Het resultaat kunnen opeten is een bonus.

Binnenkort foto's van het kat-veilig maken van onze tuin, maar dat is nogal een project.. :-)

Ps. Ik heb ook al broccoli kunnen oogsten :-)