Als ‘nuchtere’ Hollandse moet ik er eigenlijk niets van hebben. Showbizz, bekende Nederlanders en sterrenverering.
Toch moet ik bekennen dat ik het niet kan laten. Dagelijks kijk ik wat er nu weer gebeurd is met Britney en hield die ene vraag mij bezig ‘pleegde Heath Ledger zelfmoord of is er meer aan de hand?’
Is het een ongezonde fascinatie dat ik smul van de persoonlijke verhalen en belevenissen van anderen? Ik weet het niet.
Het zijn overigens niet alleen bekende namen die mij interesseren, ik volg ook de Postsecret blog en de Nederlandse versie Briefgeheimen. Voor wie het niet weet, dit zijn sites die de geheimen publiceert van mensen zoals jij en ik.
Je stuurt een kaartje met je geheim en voor je het weet staat je (geheel anoniem) online. Ik ben gefascineerd door alle ontboezemingen en kan me dagen afvragen wie toch de persoon is achter het verhaal.
Eigenlijk is mijn nieuwsgierigheid nooit bevredigd. Zo is er nu Gladius, de band waar Bram deel van uit maakt. Zij zijn in de race bij een aantal talentenjachten en ik geniet daar eigenlijk net zo goed van.
Ik wil mee! Ik wil kijken, de geur van ambitie opsnuiven, een beetje meekrijgen van het gevoel dat zij krijgen om op het podium te staan.
Ik ben niet muzikaal, ik ben geen zangeres, maar ik kan me ontzettend inleven in de wil van Gladius om te winnen. Bij elk optreden word ik plaatsvervangend zenuwachtig en leef ik enorm met hen mee.
Wat te doen met al die nieuwsgierigheid? Al die empathie? Die drang om vast te leggen en gewoon erbij te zijn? Is dat fout of onnatuurlijk?
Nogmaals, ik weet het niet.
Ik voel me een beetje opgelaten terwijl ik dit opschrijf, ik schaam me zelfs een beetje. Misschien is het wel een karakterfoutje, die grenzeloze interesse in mensen.
Ik kan het niet helpen! Zolang als ik me kan herinneren ben ik al fan van iets of iemand. Dat is natuurlijk ook de makkelijkste manier om met mijn fascinatie voor mensen om te gaan. Wie bekend is toegankelijk, maar toch geheimzinnig en gesloten.
Zo kan de fan zich jaren bezig houden met het ontsluieren van het geheim, om er nooit achter te komen, of om ontgoocheld achter te blijven.
Het is genoeg geweest, geen fan meer op afstand voor mij.
Laat ik mijn nieuwsgierige goed bedoelde bemoeizucht maar op een positieve manier loslaten op Gladius.
Dan brengt mijn twijfelachtige eigenschap misschien toch nog iets goeds voort :-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten