01 mei 2007

Zwemmen

Mijn buikpijn zit in het wachtwoord van mijn computer
Een jaar in foto's, in mijn dromen en verlangens.
Het onzichtbare litteken
Alleen jij weet waar het zat.

Het leven is te kort om te wachten op een wonder.
Te kort om te laten gaan met spijt.
Geen puppy, pop meer, ik duik onder.

Water blijft mijn haat en liefde
Zwemles is grof en ruw, ik wilde niet zonder bandjes.
Spartelen werd gedwongen vlinderslag.

Gemakzucht knaagde aan mijn scherpe randjes.
Geen compromis meer, op eigen kracht naar de overkant.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

swim tammy swim

Anoniem zei

Verzin je eigen slag,
zwem hoe je bent;
niet de oever,
maar het water is belangrijk.

En dan deze,
voor vriendschap en inzicht
het verhaal achter littekens
en omdat, zoals de filosoof Thales al zei,
alles water is.



Aan al mijn vrienden


Je moet wel van mij houden,
irritatie weigeren,
ruimte laten exploderen
of je stond nu niet naast mij.

Kennis heeft enkel humor nodig,
daar zit geen diepgang in.
Bij ons maakt drank nimmer kapot,
voor ik het vergeet; ik ook van jou.

Ja, je mag lachen
dit is mijn stijl niet
maar het enige houden dat ik ken
kan ik niet anders uiten.

Zoetsappig is mijn stijl niet,
-wijnkeuze niet meegerekend-
maar jij vergeeft me weer.
Je moet wel van me houden.


Toelichting:
Omdat niet geloven in liefde romantiek niet uitsluit. (en vice versa, voor sommigen)