romantische gedachte

Hij was een lange slungel, met een bleke huid en een en al eigenaardigheden.
Verlegen blikken, ontelbare collage brieven en folderpost ontving ik van hem.
Hoewel we elkaar niet echt leken te kunnen bereiken was er die onuitgesproken wetenschap, hij vond mij een leuk meisje en ik wilde niets liever dan hem uit zijn schulp lokken.
Er trokken fijne rillingen door mijn lijf toen onze handen zich verstrengelde in een bus.
Allebei waren we outcasts op onze eigen manier.
Nu is hij een man geworden en zou zijn gezicht niet misstaan op een billboard.
Nog steeds dezelfde, maar heel anders. Even creatief en eigengereid, maar met acht jaar aan ervaring met meisjes en het leven.
De stille wetenschap van toen is nu bevestigd. Allebei zijn we onze eigen weg gegaan, maar soms kruisen wegen elkaar weer en sommige dingen veranderen niet.