Sorry, sorry, sorry! Mijn uitleg duurde even. Druk met stage en eigenlijk nog een beetje ondersteboven van afgelopen zondag.. Want wat was het goed!
Okay, ik zal beginnen bij het begin. Lieve Jet, de ontblote adonis op de foto is Dave Gahan. De zanger van Depeche Mode. Een band die het erg goed deed in de jaren tachtig en nu weer actief geworden is. Je zou ze kunnen kennen van ‘Enjoy the Silence’ want dat nummer is nog niet zolang in een remix verschenen.
Hoe ik bij Depeche Mode kom? Bernd draaide hun muziek vaak toen ik hem leerde kennen en ik raakte helemaal hooked.. Vreemd voor een meisje dat houdt van gitaar muziek wellicht, want ze zijn een voornamelijk elektronische band.
Wat het precies is, ik kan er de vinger niet op leggen. Wel weet ik dat het veel te maken heeft met de energie in hun muziek, de diepe warme stem van Gahan en de teksten die mij erg aanspreken. Melancholisch regelmatig, maar niet depri zoals een vriend van mij suggereerde. Enfin..
Helaas bleek toen ik interesse kreeg dat ze niet meer optraden (al dertien jaar niet in Nederland) en geen nieuw werk meer uitbrachten. Hevig teleurgesteld natuurlijk, zeker toen ik Dave Gahan voor het eerst zag.. Gelukkig voor mij bleek het niet te laat, want na het uitbrengen van een nieuwe cd (Playing the Angel) kwamen ze optreden in Ahoy!
Mijn kaartjes lagen al bijna een jaar klaar, maar zondag mochten we.. Bernd en ik waren allebei niet echt lekker, moe.. maar wat was het een geweldig concert!
Allereerst de show. Het zag er heel futuristisch uit. Een grote bol, een soort ufo’s waar de muziek instrumenten achter verdwenen etc. Op de bol waren teksten en lichten zichtbaar. Thema’s als Angel, Suffering en Sex, maar ook korte teksten uit de nummers. ‘Give me the keys.. I’ll drive’ vond ik wel een leuke..
Op de schermen achter hen verschenen videobeelden. Martin (tweede stem, gitaar en tekstschrijver) droeg zwarte vleugeltjes op zn rug en een zwart muts, playing the angel!
De songs die ze speelde waren een mix van oud en nieuw, maar vrij veel van het nieuwe album. Het geluid was prima en de stemmen van Dave en Martin ook zeker. Live was ik echt onder de indruk van hun prestaties. Misschien nog wel meer dan op de plaat. Het publiek was ook erg enthousiast, zeker bij klassiekers als ‘Walking in my shoes’, ‘Enjoy the silence’ en ‘Just can’t get enough’. Mooie foto’s gemaakt ook trouwens! Dankzij zoom en het zijn van een klein meisje kreeg ik veel ruimte om naar voren te gaan voor mooie plaatjes.
Wat een emotionele rollercoaster, drie uur zonder drinken, in de hitte met geweldige muziek.. Vooral de balads maakten indruk. Martin in zijn eentje op het podium met een prachtig nummer bijvoorbeeld.. echt kippenvel. Goodnight Lovers was de uitsmijter en om me heen werd overal gesnotterd. Zelfs door volwassen mannen. Het was dat ik nog een foto wilde nemen, want de tranen kwamen al opzetten.
Bijzonder toch, een man met een redelijke strakke zwarte broek, met ontbloot bovenlijf en draaiende heupen.. en toch komt hij er mee weg. Wat een aantrekkingskracht heeft Dave Gahan toch!
Bernd’s lichaam was minder blij met het concert. Eerst die hitte en geen drinken, toen stortregen buiten, hij hield er koorts aan over. Al was hij misschien al wat ziekjes, het blijft vervelend.
29 maart 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Dat mn (!!;)!!) kokkin graag foto's wil uitwisselen. Kan ik jou space door geven voor jou foto's? En ben jij ook geinteresseerd in haar foto's? Of ben je nog net niet zo fan?
lfs
Tuurlijk en ik krijg er ook graag wat van haar! Tja, ik ga niet gillend voor hun neus staan, maar kijk graag maar meneer Gahan ;-)
Een reactie posten