Corfu 1

Schaam, schaam!! Dit is deel 1 van mijn Corfu verhaal, ik stel onze nieuwe vrienden voor. Morgen meer, maar als ik dit nu niet post vermoorden minstens twee mensen me ;-) helaas werkt de foto upload niet, maar dat komt morgen ook.

Het lijkt bijna alweer een eeuwigheid geleden, maar toch zijn we nog maar een paar weken terug uit Corfu. 13 dagen hebben Ramona en ik ons er erg goed vermaakt en we hebben heel wat mensen achter moeten laten die helaas niet onder handbagage vielen..
Natuurlijk zijn er vele verhalen te vertellen, maar de mensen die de hoofdrol spelen in deze verhalen zijn eigenlijk veel interessanter..

Om te beginnen is er Spyros, de 'propper' van ons stamkroegje. Op onze eerste avond sprak hij mij aan en vroeg waar mijn hoedje gebleven was. Misschien klinkt dat als weinig bijzonders, maar het bewuste hoedje had ik net een paar uur. Hij had dus gezien dat ik het op had, maar ook dat ik het afgezet had.. een goede observator dus. Geloof het of niet, later bleek hij een psycholoog met een eigen praktijk op Corfu..
Omdat we hem elke avond zagen leerde we hem steeds beter kennen. Als een echte Griek, ladies man, intelligente jongen en erg sympatiek persoon.
Als hij aan het werk was mochten we niet, 'in zijn kantoor staan'. Daarmee bedoelde hij de plek waar zijn drankje gewoonlijk stond..

Een ander veel voorkomend gezicht op mijn foto's is Elvis (alias Radek). Elvis imiteren is zijn werk en daarom treedt hij twee keer in de week op in Melodies (de naam van het kroegje). Bij zijn eerste optreden waren Ramona en ik al snel aan het dansen en gaven hiermee duidelijk het goede voorbeeld. Hoe langer hoe meer voetjes gingen van de vloer en we werden erg geliefd bij het personeel ;-) Radek bleek een Tsjech en dat was natuurlijk meteen een raakvlak, ik liet hem horen welke woordjes ik kende en hij was erg van me gecharmeerd.
Achteraf zei Lesly (ook een verhaal apart deze dame..) dat ze Radek in de jaren dat ze in Gouvia werkt nog nooit zo heftig op iemand heeft zien reageren. I think I'll take that as a compliment..

Diana was deels eigenaresse van Melodies en een britse vrouw. Hoe oud ze is hebben we nooit gevraagd, maar het zal tussen de 40 en 50 zijn. Haar ex-man woont nog in Gbr, samen met haar zoontje. Toen wij er waren was het jongetje van een jaar of tien bij haar op bezoek en zat hij vaak met oma in de kroeg aan het begin van de avond. Ze is altijd op en top gekleed en een goede gastvrouw.

Minas is de andere eigenaar van Melodies, maar hij had ook een soort snackbar verderop in de straat. Tot op de laatste avond zagen wij hem amper, zo onopvallend stond hij achter de bar. Het was dan een verbazing voor ons toen hij zich tot heuse teddybeer ontpopte toen wij weg moesten. Heel zachtaardig, gul en introvert, dat is Minas. Of in 1 woord, een schatje!